Γράφει ο Γεώργιος Δ. Φωτόπουλος – Συνέχεια εκ του προηγουμένου 2-10-2020

Συνέχεια εκ του προηγουμένου 2-10-2020

Ι. Εις το προηγούμενον δημοσίευμά μου, σχετικά με τα παρατσούκλια κ.λπ., έκανα λόγον για τον Χρήστον τον Καλογερόπουλον του Γιαννάκη και της Βενέτας, εγγονής της συζύγου του Καπετάν Γιώργη του Λεχουρίτη εκ Λεχουρίου Καλαβρύτων. Η σύζυγος του Καπετάν Γιώργη του Λεχουρίτη έφερε το όνομα Βενέτα, ήταν πρωτανεψιά του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη και κατήγετο εκ Στεμνίτσης Αρκαδίας.

Ενταύθα παραθέτω φωτογραφίες του Ζεύγους Γιώργη Λεχουρίτη και Βενέτας, ειλημμένων εκ του Ιστορικού Αρχείου του Γιώργη Πορετσάνου, εκ Λεχουρίου Καλαβρύτων και δη δια χειρών της θυγατρός αυτού εριτίμου κ^ας Πορετσάνου Ελένης, η οποία εργάζεται αόκνως, για την προστασίαν της Πολιτιστικής Κληρονομιάς του τόπου μας, ενάντια εις τον ολέθριον συγκρητισμόν της Νέας Εποχής. Η κ^α Πορετσάνου έχει μεταβάλει εις Λαογραφικόν Μουσείον τον Πύργον του Καπετάν Γιώργη του Λεχουρίτη, του οποίου Πύργου είναι ιδιοκτήτρια.

Ο Πύργος Λεχουρίτη εις τον οποίον την 21^ην Μαρτίου 1821 εφιλοξενήθη κρατούμενος ο Φρούραρχος της πρώτης Ελευθερωθείσης πόλεως των Καλαβρύτων Αρναούτογλου, σήμερον φιλοξενείται εν αυτώ η ωραιότης, η αγάπη, η αρχοντιά και η Πολιτιστική Κληρονομιά του τόπου  μας.

ΙΙ. Αδέλφια του Χρήστου Καλογεροπούλου ή ΚουτσουκοΧρήστου (του υπ’ αριθ. 1 εις την φωτογραφίαν), εξ αριστερών, ήσαν:

1. Ο Αιδεσιμολογιώτατος π. Δημήτριος Καλογερόπουλος, πρωτοπρεσβύτερος, παπάς και δάσκαλος εις τα χωριά μας.

Ο εκ Σκουπίου, του Δήμου Παΐων, της Επαρχίας Καλαβρύτων, Γυμνασιάρχης, διδάκτωρ Φιλολογίας, Γεώργιος Παπανδρέου, γράφει εις την ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΗΝ ΕΠΕΤΗΡΙΔΑ, εκδόσεως 1906:

«Εξ αυτού (του χωρίου) δ’ είνε και ο εν Δροβολοβώ γραμματιστής Δημήτριος Ι. Καλογερόπουλος, εις ον ευγνωμόνως οφείλω τας περί Δροβολοβού, Καμενιάνων και Δεσινού πληροφορίας ταύτας…..».

Ο Παπαδημήτρης άρχισε την Παιδείαν του από το κοινόν Δημοτικόν Σχολείον Καμενιάνων, Δροβολοβού και Δεσινού.

Εν συνεχεία εφοίτησεν εις το Ελληνικόν Σχολείον Λειβαρτζίου και κατόπιν εσυνέχισε τις Γυμνασιακές του σπουδές εις το εν Ύδρα Ελληνικόν Σχολείον.

Κατέστη πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και απεφοίτησεν του Διδασκαλείου Δίβρης.

Ήλθεν εις γάμου κοινωνίαν μετά της Βασιλικής Θεοδωρακοπούλου από τους Καμενιάνους, θυγατρός του Θεοδώρου και της Γαρούφως. Η Γαρούφω ήταν αδελφή του προπάππου μου Φωτοπούλου Γεωργάκη. Μετά της Βασιλικής απέκτησε λαμπράν πολυμελή οικογένειαν.

Γεραρός και ακάματος ποιμενάρχης, προσέφερε πολύτιμον έργον εις την Εκκλησίαν, εις την Παιδείαν και εις την Κοινωνίαν.

Εκοιμήθη εν Κυρίω, εν έτει 1964, εις ηλικίαν 94 ετών.

1. Ο Ιερομόναχος Πάμφιλος, εγγεγραμμένος εις το Μοναχολόγιον Ι. Μονής Μεγάλου Σπηλαίου. Διετήρει γνωριμίαν με τον Ναύαρχον Παύλον Κουντουριώτην, Αρχηγόν στόλου, μετέπειτα Αντιβασιλέα και Πρόεδρον Δημοκρατίας. Εβοήθησε πολλά παιδιά από τους Καμενιάνους να σπουδάσουν, παρέχων εις αυτά φιλοξενίαν εις την Ι. Μονήν Μεγάλου Σπηλαίου.

Προωρίζετο για Μητροπολίτης, πλην λόγω κακής συγκυρίας, δεν είχεν αισίαν έκβασιν αυτός ο προορισμός του.

1. Ο Θεόδωρος Καλογερόπουλος ή Ζαΐμης (1850-1955), ο οποίος διεκρίνετο για την πολιτικήν βούλησιν και ησχολείτο εναργώς με την πολιτικήν, υποστηρίζων μετά πείσματος, αναφανδόν τους Ζαϊμαίους, δι’ ο του απεδόθη το παρατσούκλι Ζαΐμης.

Ήλθεν εις γάμου κοινωνίαν μετά της αδελφής του Αθανασίου Αντωνοπούλου από τους Καμενιάνους, μετά της οποίας απέκτησε τέσσερα αγόρια.

Τούτων το πρώτον, ο Αντώνης, έπεσεν ηρωϊκώς κατά τον Α΄ Παγκόσμιον Πόλεμον.

Τα δύο άλλα παιδιά του Ιωάννης και Δημήτριος κατά την Μικρασιατικήν Εκστρατείαν. Ο Σωτήρης εγκατεστάθη εις ΗΠΑ, δι’ επαγγελματικήν σταδιοδρομίαν.

Επειδή η πρώτη σύζυγος του Θεοδώρου Καλογεροπούλου εκοιμήθη ενωρίς εν Κυρίω, ήλθεν εις δεύτερον γάμον μετά της Βασιλικής Κουντουριώτη από την Ανάστασιν Καλαβρύτων, η οποία κατήγετο από την μεγάλην οικογένειαν των Κουντουριωτών από την Ύδραν.

Μάλιστα υπήρχεν η εσφαλμένη αντίληψις, ότι το οικογενειακόν όνομα της Βασιλικής Κουντουριώτη, το οποίον έφερεν ο γυιος της Κωνσταντίνος Καλογερόπουλος ως δεύτερον επώνυμον, ήταν παρατσούκλι. Δεν ήταν παρατσούκλι, αλλά, προϊόντος του χρόνου, υπέστη παραφθοράν από Κουντουριώτης εις Κούντουρον.

Την υπόθεσιν διελεύκανεν ο παππούς μου Φωτόπουλος Ιωάννης του Γεωργάκη γνωστός με το παρατσούκλι ως Γερμανός, ο οποίος είχε γεννηθεί εν έτει 1884 και ήταν γαμβρός εις την Ανάστασιν Καλαβρύτων από το 16^ον έτος της ηλικίας του.

Και με την δεύτερην σύζυγόν του ο Ζαΐμης εσυνέχισε την λαμπρότητα της οικογενείας.

Ο γυιος του Γερο-Ζαΐμη Κωνσταντίνος Καλογερόπουλος-Κουντουριώτης ενυμφεύθη την Βασιλικήν, κόρην του Κανέλλου του Σακελλαροπούλου από το Λεχούρι Καλαβρύτων, μετά της οποίας απέκτησε αξιόλογον πολυμελή οικογένειαν.

Ο μικρότερος γυιος του Χρήστος, πιστός εις την κληρονομικότητα των προγόνων του, ανεβίωσε την ναυτικήν παράδοσιν των μεγάλων ναυμάχων των Κουντουριώτηδων, των θαλασσόλυκων, εις τον πλουν των οποίων έτρεμαν τα πελάγη.

          ΙΙΙ. Ενταύθα επισημαίνεται ότι:

1. Ο ανεψιός του Παύλου του Κουντουριώτη, υποπλοίαρχος Βότσης, γυιος της αδελφής του, ως κυβερνήτης του τορπιλοβόλου 12, το 1912, με σχέδιον εξόχως αριστουργηματικόν, διωλίσθησε μέσω του Φρουρίου του Μεγάλου Εμβόλου, χωρίς να γίνει αντιληπτός και εβύθισεν εις το λιμάνι της Θεσσαλονίκης το μικρό τουρκικόν θωρηκτόν Φετίχ Μπουλέν, το οποίον ήταν εξωπλισμένον τόσον, ώστε να προστατεύη απόλυτα την πόλιν της Θεσσαλονίκης.

«Ύστερα από αυτό και την μεσολάβησιν των εν Θεσσαλονίκη Προξένων των Μεγάλων Δυνάμεων, απεφάσισεν ο Φρούραρχος της Θεσσαλονίκης Χασάν Ταξίν Πασάς, να αποδεχθή όλους τους όρους του Αρχηγού του Ελληνικού Στρατού, εις ό,τι αφεώρα την παράδοσιν της πόλεως.

Έτσι συνετάχθη και υπεγράφη εις Θεσσαλονίκην το από 26 Οκτωβρίου 1912 Πρωτόκολλον Παραδόσεως της πόλεως εις τον Ελληνικόν Στρατόν.

Συνολικά παρεδόθησαν 25.000 οπλίτες και 1.000 περίπου Αξιωματικοί, ενώ περιήλθαν εις την κατοχήν του Ελληνικού Στρατού 70 πυροβόλα, 30 πολυβόλα, 1.200 ίπποι και άφθονον άλλον υλικόν κάθε κατηγορίας».

(Γ.Ε.Σ. / Δ/σις Ιστορίας Στρατού).

1. [«Η δε συμβολή του Ελληνικού Στόλου, εις τον όλον συμμαχικόν πόλεμον, φανερά αυτή καθ’ εαυτήν, ανεγνωρίσθη άλλωστε και παρά του Κράτους και παρά των Συμμάχων», Σέρβων, Μαυροβουνίων, Βουλγάρων. (Σοφοκλής Δούσμανης, κυβερνήτης του θωρηκτού Αβέρωφ κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους 1912-1913, με Αρχηγόν Στόλου τον Ναύαρχον Παύλον Κουντουριώτην).

«Ο στόλος κατέστησεν εαυτόν άξιον της ευγνωμοσύνης της Πατρίδος» (Υπουργός των Ναυτικών).

«… Είναι παμμέγισται εκ παρά του στόλου μας προσφερθείσαι υπηρεσίαι και άνευ τούτων ουδέποτε θα είχον επιτευχθή τα ένδοξα αποτελέσματα των Συμμάχων Βαλκανικών ……» (Βασιλεύς Γεώργιος Α΄).

«Υπερέβητε τας προσδοκίας της Πατρίδος!» (Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος).

1. «Ο Βούλγαρος Πρωθυπουργός ανεγνώρισεν επισήμως τας προσφερθείσας παρά του Ελληνικού Στόλου Υπηρεσίας» (Σοφοκλής Δούσμανης). «Το πλοίον τούτο – Αβέρωφ – έσωσε τους Βαλκανικούς λαούς και την Βουλγαρίαν» (Βούλγαροι στρατηγοί Ιβάνωφ) και Χεσαψήεφ).
2. «Ιδού το πλοίον – Αβέρωφ – όπερ έδωσε την νίκην εις τους Βαλκανικούς του 1912-1913» (Τούρκοι δημοσιογράφοι, ελθόντες εις την Χώραν μας κατά την επίσκεψιν της Τουρκικής Μοίρας 1936).

1. Επανέρχομαι και κάνω γνωστόν ότι:

Ο Χρήστος Καλογερόπουλος-Κουντουριώτης υπήρξεν υψηλόβαθμον στέλεχος εις το Πολεμικόν Ναυτικόν και συμμετείχεν εις αρκετές πολεμικές περιπολίες το Καλοκαίρι του 1974, ενώ υπηρετούσεν εις το Υποβρύχιον «ΓΛΑΥΚΟΣ S-110».

­

Α. Ο βετεράνος Υποβρύχιος εξ Άνω Ρούγας Καμενιάνων Καλαβρύτων

Χρήστο Κ. Καλογερόπουλος – Κουντουριώτης.

Β. Υποβρύχιον ΓΛΑΥΚΟΣ S-110 μετά του κυβερνήτου του Βασιλείου Γαβριήλ.

1. IV. Επειδή ανωτέρω (ΙΙΙ.5) κάνω λόγον ακροθιγώς για περιπολίες του Υποβρυχίου ΓΛΑΥΚΟΣ S-110, οι οποίες άπτονται της τραγωδίας της Μεγαλονήσου Κύπρου το Καλοκαίρι του έτους 1974, εθεώρησα επιβεβλημένον, εις μνήμην της ανδρείας των τότε υπερασπιστών της, να παραθέσω αντιπροσωπευτικά φωτογραφίες των:
2. Ταξιάρχου ε.α. Παναγιώτου Δ. Σταυρουλοπούλου.

­

1. Εντύπου απεικονίσεως συμπερασμάτων αυτού, για την χαώδη κατάστασιν, η οποία επεκράτησε τότε.

1. Λοχαγού ΜΧ Σωτηρίου Σταυριανάκου.

1. V. Εις άλλην φωτογραφίαν, η οποία παρατίθεται, είναι εξ αριστερών οι συμπολεμιστές Καμενιανίτες:

­

1. Κωνσταντίνος Παπαπαναγιώτου.
2. Ο τότε Διάκονος Δανιήλ Παναγόπουλος, μετέπειτα Αρχιμανδρίτης, ο οποίος εγεννήθη εις Καμενιάνους Καλαβρύτων και υπηρέτησεν ως Αρχιδιάκονος εις τον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Καλίτσα Αμαλιάδος με το όνομα Μεθόδιος.

Εις τις αρχές του 1913 «ο Σεβασμιώτατος Επίσκοπος κ. Δαμασκηνός κατήλθεν εις Αμαλιάδα χοροστατήσας εν τω ναώ Αγίου Γεωργίου ένθα προήγαγε τον παρ’ αυτώ Αρχιδιάκονον Μεθόδιον Παναγόπουλον, προχειρίσας αυτόν εις πρεσβύτερον πρώτον και είτα εις Αρχιμανδρίτην  και μετονομάσας τον κληρικόν τούτον εις Δανιήλ».

(Εφημερίς «Πατρίς» Πύργου, 10-1-1913)

Εις τον Αρχιμανδρίτην Δανιήλ Παναγόπουλον ανετέθησαν τα καθήκοντα του Επισκοπικού αντιπροσώπου του Επισκοπικού Θρόνου Ηλείας, τον Νοέμβριον του 1920, μετά την αποκατάστασιν των διωχθέντων Επισκόπων, καθώς ο πρώην Επίσκοπος Ηλείας Δαμασκηνός είχεν αποβιώσει. Όπως αναφέρεται εις την Εφημερίδα «Αμαλιάς» στις 22-11-1920, «ο εκλεγείς για την θέσιν αυτήν είχε διατελέσει επί 20 χρόνια αντιπρόσωπος του αειμνήστου μάρτυρος Επισκόπου Ηλείας Δαμασκηνού».

«Μετά την καταστολήν του Βενιζελικού κινήματος την 1-3-1935 ο Μητροπολίτης Αντώνιος εθεωρήθη ως συμπαθών τους κινηματίες και γι’ αυτόν τον λόγον εκινήθη εναντίον του από την Πολιτεία η διαδικασία της παύσεώς του.

Μέχρι να ξεκαθαριστεί η κατάστασις ο Νομάρχης Ηλείας διώρισε τον Αρχιμανδρίτην Δανιήλ Παναγόπουλον ως τοποτηρητήν της Μητροπόλεως». (Εφημερίς «Πατρίς» Πύργου 14-5-1935).

1. Ο Αιδεσιμολογιώτατος π. Δημήτριος Καλογερόπουλος πριν ακόμη λάβει το σχήμα του κληρικού. Η φωτογραφία αυτή είχε βγει εις Γρίμποβον Άρτης κατά τον ατυχή Ελληνοτουρκικόν Πόλεμον 1897.

Υ/Γ. Επειδή εις το προηγούμενον δημοσίευμά μου (2-10-2020) έκανα λόγον για το σπίτι της οικογενείας Καραχάλιου και την μουριάν έξω από αυτό, παραθέτω σχετικές φωτογραφίες, οι οποίες περιήλθαν εις χείρας μου εκ των υστέρων.

Συνεχίζεται:

 Φωτόπουλος Δ. Γεώργιος – Γεωργάκης

Εκ Μεγάλης Βρύσης Καμενιάνων Καλαβρύτων